بررسی علل اختلال رشد در کودکان ۶ تا ۱۲ ماهه تحت پوشش مراکز بهداشتی درمانی شهر همدان بر اساس مدل اعتقاد بهداشتی

مقدمه: شایع ترین سن ابتلا به اختلال رشد بدلیل انتقال سریع از تغذیه انحصاری با شیر مادر به مصرف سایر گروههای مواد غذایی، 6 تا 12 ماهگی است. پژوهش حاضر با هدف تعیین عوامل موثر بر اختلال رشد کودکان 6 تا 12 ماهه در شهر همدان بر اساس مدل اعتقاد بهداشتی انجام گرفت. روش کار: در این مطالعه توصیفی تحلیلی از نوع مورد– شاهدی، 100 نفر از مادران دارای کودک دچار اختلال رشد (گروه مورد) و 100 مادر دارای کودک سالم (گروه شاهد) به روش نمونه گیری تصادفی از مراکز بهداشتی درمانی شهر همدان انتخاب و توسط پرسشنامه خود ساخته، سازه های مدل اعتقاد بهداشتی و چک لیست عملکرد مادران اندازه گیری گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss -16 و بهره گیری از آزمونهایindependent t-test ,chi square ,one way anova، آزمون ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: از بین متغیر های دموگرافیک، رتبه تولد (04/0=p) و درآمد خانوار ( 004/0= (pبا اختلال رشد رابطه معنی دار مستقیم داشت. میانگین آگاهی مادران در رابطه با اختلال رشد کودکان در گروه شاهد پایین تر از گروه مورد بود (001/=p) در بین سازه های مدل نیز سازه شدت درک شده (01/0 =p)، منافع درک شده (022/0=p) و خود کارآمدی(01/0=p) دربین دوگروه تفاوت آماری معنی داری داشت. نتیجه نهایی: بعد خانوار، درآمد، آگاهی مادران، شدت درک شده، منافع درک شده و خودکارآمدی با اختلال رشد کودکان رابطه دارد. لذا انجام مداخله آموزشی تنظیم خانواده جهت تنظیم بعد خانوار و افزایش آگاهی و خودکارآمدی مادران در زمینه نحوه تهیه غذای کمکی توصیه می گردد.